Газета "ЗВЯЗДА"
Усяго некалькі дзясяткаў гадоў таму паток медыяінфармацыі быў абмежаваны трыма-чатырма тэлеканаламі, цэнтральнымі газетамі і некалькімі часопісамі. А сёння ўсе мы знаходзіцца ў медыяпалоне амаль круглыя суткі. Інтэрнэт, сацыяльныя сеткі, рэклама, камерцыйныя аб’явы, тэленавіны, кінафільмы, музыка, мноства радыёстанцый… Аўтаматычныя сэрвісы падказваюць нам, што купіць і дзе, у якую турфірму звярнуцца, з кім пазнаёміцца, што пачытаць… Медыя інтэграваныя ў наша жыццё настолькі, што большасць паведамленняў мы атрымліваем у фонавым рэжыме, не звяртаючы на іх увагі.
Але інфармацыя самага рознага кшталту не проста льецца патокам, а ненадакучліва вучыць маладое пакаленне, выхоўвае яго, пакідаючы далёка ззаду бацькоў і педагогаў з іх патрабаваннямі, муштраваннем і маралізатарствам. Сёння казаць пра ўплыў інтэрнэту на дзяцей і падлеткаў у прынцыпе няправільна, бо ён стаў для іх асяроддзем пражывання. І калі раней пры вяртанні дзяцей са школы бацькі ў іх пыталіся: "Як прайшоў дзень у школе?", то цяпер трэба цікавіцца: "Як прайшоў дзень у інтэрнэце?" Межы паміж віртуальным і рэальным жыццём пступова сціраюцца...
Вядомы піяршчык Джэк Траўт параўнаў мозг чалавека з губкай, перапоўненай вадой. У такой сітуацыі, каб палегчыць сваю долю, ён пачынае браць толькі самае лёгкае і яркае, а ўсё, што патрабуе разважанняў, ігнаруе. З экранаў мы атрымліваем толькі мноства слабазвязаных паміж сабой фактаў. Адсутнічае логіка, губляецца прычынна-следчая сувязь... Французскія медыя-псіхолагі нават увялі такое паняцце, як віртуальная калектыўная свядомасць. Інтэрнэт-аўдыторыя з гатоўнасцю "праглынае" ананімныя фэйкавыя паведамленні.
Як жа абараніць новае пакаленне ад непраўдзівай і негатыўнай інфармацыі, якая распаўсюджваецца ў інтэрнэце з хуткасцю святла? Як выхаваць адукаваную асобу, здольную арыентавацца ў сучаснай інфармацыйнай прасторы? Ці можна "пасябраваць" з медыя? Як уменне крытычна аналізаваць інфармацыю можна адпрацоўваць на звычайных школьных уроках ці ўніверсітэцкіх занятках? Як спалучыць медыяадукацыйныя задачы з навучальнай праграмай? Усе гэтыя пытаннi абмеркавалiўдзельнiкi "круглага стала" ў газеце "Звязда".
Да дыскусіі мы запрасілі начальніка Цэнтра прафесійнага развіцця і інавацыйнай адукацыі Алену РАДЗЕВІЧ, метадыста аддзела сацыякультурнай адукацыі Нацыянальнага інстытута адукацыі Алену ПАЛЕЙКА, метадыста Цэнтра праблем развіцця адукацыі БДУ Дзмітрыя ГУБАРЭВІЧА, дацэнта кафедры менеджменту і адукацыйных тэхналогій Інстытута павышэння і перападрыхтоўкі БДПУ Міхаіла КУДЗЕЙКУ, намеснiка старшынi Таварыства беларускай школы, кiраўнiка iнтэрнэт-парталаnastaunik.info Тамару МАЦКЕВIЧ, настаўніка фізікі жодзінскай гімназіі № 1 Элу ЯКУБОЎСКУЮ, настаўніка англійскай мовы з Нясвіжскай гімназіі Наталлю КАТЧАНКА і дырэктара сярэдняй школы № 2 горада Століна, настаўніцу рускай мовы і літаратуры Алу ЛАЗІЦКУЮ (усе трое маюць найвышэйшую кваліфікацыйную катэгорыю "настаўнік—метадыст").