Роздум беларуса пра расейскую мову:
нялюбыя літары - нялюбая мова?
каму зычаць дэманстранты смерці?
мат як элемент расейскай культуры?..
Летам 1979 года я, на той час малады настаўнік мален
З развіццём інтэрнэта ўсё таемнае, усё тое, што камусьці хацелася б скрыць, схаваць ад чужых вушэй і вачэй, становіцца яўным. І выпаўзае вонкі подленькая сутнасць чалавека, яго мярзотнае нутро. Асабліва прыкра назіраць за гэтым, калі гаворка пра настаўніка. Сёння настаўнік не проста настаўнік, ён – ідэолаг, які вымушаны дрэсіраваць падначаленых яму дзяцей у рэчышчы патрабаванняў паноўнай ідэалогіі. А тыя “неразумныя” супраціўляюцца. І робяць аўдыё-відэазапісы, і выкладваюць іх у інтэрнэце.
У мінулым годзе “НВ” час ад часу звярталася да адукацыйных праблем.
Псеўдапатрыятызм падтрымлівае дзяржава! Здагадка пацвердзілася расповядам жанчыны: яна аднойчы падрыхтавала з дзяўчынкай прыгожую песню на нейкі конкурс з прэтэнзіяй на высокае месца, але яе “папрасілі” замяніць песню, бо яна на словы Някляева.
Беларускае пяціборства: чаму Ігар Хрол збіраўся паступаць у Маскоўскі ўніверсітэт, туды пераможцаў міжнародных алімпіяд прымалі без іспытаў, але перадумаў, застаўся ў Беларусі?
– Гэта ў матэматыцы логіка патрэбная.
А ў літаратуры трэба сэрца, пачуцці. Там логіка недарэчы.
– Ну як сказаць… На мой погляд, кепская літаратура,
калі яна без логікі, гэта значыць, без розуму.
– Вы, настаўнік матэматыкі, гатовы
правесці ўрок літаратуры з логікай?
– Чаму б не… Паспрабую.
Ці будуць у Магілёве беларускія класы?..
Што важней - развіваць розум ці выконваць праграму?
Працаваць з адным-двума вучнямі трэба не так, як працаваць з дваццаццю. Чаму?
І чаму маленькіх беларусаў навучаюць людзі, якім беларускае не баліць? Бо ўжо няма таго органа, які павінен балець?
Як сустрэцца беларускамоўнаму настаўніку і беларускамоўнаму дзіцяці?..
Апошнім часам у медыя з’яўляецца шмат “інфармацыйных качак”, якія дапамагае выкрыць простая школьная матэматыка.
З аповесці расійскага пісьменніка Вячаслава Кандрацьева: “Сталі яны па чатыры ў рад і пайшлі. Чалавек трыста іх было, вось і расцягнулася калона на паўкіламетра…”
