40 важных думак пра адукацыю будучага

12.03.2019

Даклад Global Education Futures «Адукацыйныя экасістэмы для грамадскай трансфармацыі» разглядае, якой будзе адукацыя ў складаным грамадстве 21 стагоддзя. Яго аўтары - Павал Лукша, Джошуа Кубістаў, Аляксандр Ласла, Міла Паповіч, Іван Ніненка - разважаюць аб трэндах, якія вызначаюць нашу будучыню; пераходзе да вучне-цэнтраванай адукацыі; адукацыйных экасістэмах і эвалюцыйных выкліках, якія стаяць перад чалавецтвам.

40 ключавых тэзісаў з гэтай публікацыі.

 

   1

 

Сёння мы апынуліся ўнутры «ідэальнага шторму» - сукупнасці ўзаемна ўзмацняючыхся глабальных крызісаў, якія падштурхоўваюць да пошуку калектыўнага кансенсусу мноства гульцоў і самаарганізацыі грамадскіх зменаў. Мы ўвайшлі ў эпоху Антрапацэна, калі дзейнасць чалавецтва пачала накладваць бачны адбітак на геалогію Зямлі, уключаючы змены клімату і натуральных геахімічных цыклаў. Адной з сур'ёзных праблем планеты стала «шостае выміранне» - беспрэцэдэнтна хуткае для гісторыі біясферы знікненне відаў з прычыны дзейнасці чалавека.

 

   2

 

Паскарэнне змен - неад'емная якасная характарыстыка індустрыяльнага грамадства, якая стала следствам трох ключавых падзей:

  • з'яўленне «сацыяльных машын" стварэння ведаў і інавацый (ад даследчых універсітэтаў і карпаратыўных аддзелаў даследаванняў і распрацоўкі да рэгіянальных і нацыянальных інавацыйных сістэм), якія забяспечваюць стабільны прыток новых тэхналогій;
  • з'яўленне сеткавых тэхналогій (ад тэлеграфа і тэлебачання да інтэрнэту і сацыяльных сетак), якія становяцца сродкам хуткага распаўсюджвання новых тэхналогій і нормаў;
  • з'яўленне інстытутаў падтрымкі працэсаў глабалізацыі, якія паступова развіваюцца ад пагадненняў аб свабодныя гандлю да сістэм глабальных стандартаў тэхналогій, прафесійных патрабаванняў і адукацыйных працэсаў.

 

   3

 

Існуе як мінімум пяць сектараў, дзе можа з'явіцца досыць шмат новых заняткаў для чалавека (па-за залежнасці ад таго будуць яны называцца «працай» ці не).

 

«Новыя» тэхналагічныя сектары, якія з'явяцца з прычыны развіцця новага пакалення тэхналогій для прамысловага і спажывецкага карыстання. Напрыклад, распрацоўка і праграмаванне «разумных» энергасістэм і іншых "разумных" асяроддзяў для гарадоў і хатняй гаспадаркі або вытворчасць гарадскіх робатаў і беспілотных аўтаномных транспартных сродкаў, а таксама распрацоўка і вытворчасць аднаўляльных біяінжынерных матэрыялаў і г.д.

«Чалавека-арыентаваныя паслугі», якія будуць грунтавацца на тым, што «не могуць рабіць робаты», паколькі дзве чалавечыя якасці, якія цяжэй за ўсё зымітаваць, - гэта творчы падыход і «чалавечнасць». Ёсць вялікая колькасць вельмі персаналізаваных паслуг (існуючых, магчымых і нават тых, якія зараз складана сабе ўявіць), якія могуць быць прапанаваныя людзьмі адзін аднаму ў адукацыі, сферы здароўя і дабрабыту, забаўках, дызайне карыстацкага досведу і г.д.

Віртуальныя эканомікі - эканомікі, створаныя ўнутры анлайн-гульняў, сацыяльных сетак і іншых віртуальных асяроддзяў, дзе людзі могуць знайсці велізарны лік заняткаў - напр. распрацоўваць сімулятары або быць гульцамі ў сімулятарах, паколькі віртуальная рэальнасць дазваляе пераадолець практычна любыя абмежаванні, якія існуюць у матэрыяльнай рэальнасці, стварыць светы з любымі «правіламі распрацоўніка», нават калі яны здаюцца немагчымымі або малаверагоднымі для «рэальнага» свету.

Сектар вытворчасці ведаў: хоць нерэалістычна чакаць маштабнага росту ўцягнутасці людзей у працэс стварэння навуковых ведащ, існуе значны і ўсё большы попыт на кантэкстныя веды, якiя ствараюцца ў сетках і супольнасцях - напрыклад, на кадыфікацыю практык арганізацый, выпрацоўку стандартаў дзейнасці, стварэнне бачанняў / стратэгій і інш. такое веданне безумоўна звязана з кіраваннем дадзенымі супольнасцямі і выпрацоўваецца шляхам аб'яднання калектыўнага вопыту, а таксама сумеснай творчасці.

«Зялёная» эканоміка, якая нацэлена не толькі на стварэнне ўстойлівых працэсаў і прадуктаў (у адпаведнасці з мэтамі ўстойлівага развіцця ААН і не толькі) і адпаведных «зялёных прафесій», але і на аднаўленне балансу паміж чалавецтвам і планетай, пры якім усё больш людзей гуляюць ролю садоўнікаў, ляснічых і абаронцаў, якія дапамагаюць аберагаць і развіваць натуральную экасістэму нашай планеты.

 

Поўны тэкст артыкула па спасылцы