Еўрапейскія дыпломы адкрываюць для іх беларускіх уладальнікаў вароты на рынак працы ва ўсім свеце, але дома такія спецыялісты не вельмі запатрабаваныя. DW вывучыла пытанне.
Уладальнікі еўрапейскіх дыпломаў ў Беларусі - свайго роду штучны тавар. Іх каля 5 тысяч чалавек, гэта менш за 7% ад колькасці штогадовых выпускнікоў усіх беларускіх ВНУ. Для параўнання - студэнтаў з Туркменістана ў РБ цяпер вучыцца больш. Якую адукацыю беларусы імкнуцца атрымаць у Еўразвязе, колькі іх і дзе ўжо змаглі гэта зрабіць і якія іх шанцы на рынку працы?
ЕГУ і праграма Каліноўскага
Прыкметную долю еўрапейскіх дыпломаў беларусам выдаў Еўрапейскі гуманітарны універсітэт (ЕГУ), які ў 2004 годзе быў зачынены беларускімі ўладамі і ў 2005 годзе, пераехаўшы з Мінска ў Вільнюс, аднавіў сваю дзейнасць у Літве.
Як паведамляецца на сайце ЕГУ, за ўвесь час працы там дыпломы універсітэта атрымалі 2124 чалавекі (менш за 3% гадавога выпуску беларускіх ВНУ). Навучанне ў ЕГУ платнае, у ім рыхтуюць бакалаўраў і магістраў па праграмах дзённай і завочнай формаў навучання, а таксама на курсах дыстанцыйнага навучання - без прысуджэння ступеняў. Сярод спецыяльнасцяў, якія можна атрымаць, - дызайн, гістарычная і культурная спадчына, турызм, публічная палітыка і г.д.
Меншай колькасці беларусаў, але па больш шырокаму спектру спецыяльнасцяў далі вышэйшую адукацыю польскія ВНУ ў рамках праграмы імя Каліноўскага. Яна скіравана на падтрымку рэпрэсаваных беларускіх студэнтаў . З моманту заснавання гэтай праграмы ў 2006 годзе бясплатнае навучанне і стыпендыі ў рамках яе атрымалі каля 900 чалавек. У 2016 годзе праграма пераключылася з навучання студэнтаў на стажыроўкі магістраў.
Дыплом у Беларусі прызнаюць, але працаўладкаванне не гарантавана
Афіцыйнай працэдурай прызнання замежных дыпломаў бакалаўраў і магістраў у Беларусі займаецца Рэспубліканскі інстытут вышэйшай школы (РІВШ). У ім DW запэўнілі, што пакуль не было адмоваў у настрыфікацыі дыпломаў ЕГУ і ў прынцыпе няма праблем з прызнаннем дыпломаў замежных універсітэтаў - калі тыя акрэдытаваныя ў якасці ВНУ ва ўласнай краіне.
У інтэрв'ю DW эксперт Грамадскага Балонскага камітэта, былы прарэктар ЕГУ Уладзімір Дунаеў ў цэлым пагадзіўся з такой ацэнкай, адзначыўшы, аднак, праблему з прызнаннем ступеняў дактароў навук, а таксама складанасці з працаўладкаваннем.
"Тыя, хто заканчвае ВНУ за мяжой, мае досыць слабыя сувязі з беларускім рынкам працы. Падтрымка працаўладкавання выпускнікоў - гэта досыць сур'ёзная задача, якая, на жаль, не вырашаецца. Толькі тыя, хто вучыцца за кошт бюджэту, - яны быццам бы неяк ў полі зроку дзяржавы ", - падкрэсліў Дунаеў.
"Лірыкі " з'язджаюць вучыцца, " фізікі " - на працу
Апытаныя DW эксперты мяркуюць, што маладыя беларусы, якія адпраўляюцца на вучобу ў краіны Еўразвязу, выбіраюць хутчэй сацыяльна-гуманітарныя спецыяльнасці, чым інжынерныя і прыродазнаўчыя. Гэты феномен у інтэрв'ю DW паспрабаваў растлумачыць метадолаг Уладзімір Мацкевіч, які з'яўляецца заснавальнікам аднаго з лідэраў беларускай нефармальнай адукацыі - "Лятучага універсітэта". "Вопыт бліжэйшых краін, куды сапраўды беларусы найчасцей едуць вучыцца, - гэта Польшча і Чэхія. Чэшская адукацыя ў галіне тэхнічных і натуральных навук выглядае бліжэй да еўразвязаўскай і далей ад савецкай, а польская ў гэтай галіне больш слабая", - кажа Мацкевіч.
У той жа час ён прапанаваў яшчэ адну гіпотэзу: "Можа быць, перавагу ў плане выезду за мяжу маюць людзі, схільныя да свабоды, да культуры і г.д.". У выніку, паводле яго меркавання, адпраўляюцца вучыцца за мяжу хутчэй будучыя гуманітарыі, а вось на працу ў Еўразвяз і Амерыку едуць маладыя людзі, якія ўжо атрымалі вышэйшую тэхнічную адукацыю ў Беларусі.
Ні Дунаеў, ні Мацкевіч не разглядаюць навучанне беларускіх студэнтаў за мяжой як "уцечку мазгоў" . Дунаеў звяртае ўвагу на тое, што такая з'ява тлумачыцца не жаданнем атрымаць еўрапейскі дыплом, а праблемамі ў краіне. Па словах Мацкевіча, "уцечка мазгоў" тычыцца асоб, якія ўжо атрымалі адукацыю, прафесійна адбыліся, але не маюць магчымасці рэалізаваць свае здольнасці і таленты на радзіме. "Вось калі з Савецкага Саюза з'язджалі навукоўцы на Захад - гэта сапраўды была" уцечка мазгоў ", - растлумачыў ён.
Еўрапейскія дыпломы без адрыву ад дома
"Еўразвязаўская адукацыя адкрывае для беларускіх грамадзян перспектывы адаптацыі ў сучасным свеце. А адпаведны дыплом - вароты для чалавека ў свет прафесій на рынак працы ўсяго свету", - канстатуе Уладзімір Мацкевіч.
Падобна на тое, што хутка для атрымання еўрапейскай адукацыі беларусам не трэба будзе надоўга выязджаць з краіны. Экс-кандыдат у прэзідэнты РБ Аляксандр Мілінкевіч зарэгістраваў у Варшаве фонд Free Belarus University (FBU) і стаў яго канцлерам. У інтэрв'ю DW Мілінкевіч паведаміў, што рэгістрацыя фонду - адзін з этапаў стварэння адукацыйнай пляцоўкі для эліты Беларусі, якая магла б у будучыні зрабіць ў краіне дэмакратычныя рэформы.
Мяркуецца, што Свабодны беларускі універсітэт будзе выкарыстоўваць прынцыпы дыстанцыйнай інтэрнэт-адукацыі, але для студэнтаў будуць таксама даступныя сесіі і стажыроўкі ў ВНУ-партнёрах. Апошняе дазволіць атрымліваць дыпломы.
"Нецагляны" універсітэт
Як распавёў у інтэрв'ю DW канцлер FBU Аляксандр Мілінкевіч, на дадзены момант у фонда ўжо ёсць дамоўленасць аб партнёрстве з Варшаўскім універсітэтам (Uniwersytet Warszawski) і Каледжам Еўропы (College of Europe). "Калі ж камусьці не патрэбен дыплом, але неабходна набыць новыя веды, пашырыць кампетэнцыі, то тут вялікую ролю могуць адыграць беларускія адукацыйныя некамерцыйныя арганізацыі, якія будуць мець магчымасць выстаўляць модулі сваіх курсаў на нашай онлайн-платформе", - удакладніў Мілінкевіч. Акрамя таго, канцлер FBU падкрэсліў, што праект адкрыты для супрацоўніцтва і з беларускімі дзяржаўнымі ВНУ.
"Тут" універсітэт "- гэта слова, якое хутчэй ўводзіць у зман, паколькі гэта не традыцыйны "цагляны" універсітэт, а перш за ўсё, гэта онлайн-прастора", - адзначыў у інтэрв'ю DW былы прарэктар ЕГУ Уладзімір Дунаеў. Паводле яго слоў, Свабодны беларускі універсітэт больш за ўсё падобны на тое, што сёння называецца MOOC (ад massive open online courses - масавыя адкрытыя онлайн-курсы) тыпу Coursera ". Уласна, па гэтай прычыне новы праект не з'яўляецца канкурэнтам ні ЕГУ, ні іншым класічным ВНУ.
Што тычыцца FBU, то гэта не навучальная ўстанова, а фонд (Stiftung Universität), які будзе выступаць аператарам, арганізоўваць і каардынаваць адукацыйныя і навуковыя праграмы ВНУ і прадстаўнікоў сектара нефармальнай адукацыі.
Беларуская мова пастаўлена ў аснову
Канцлер FBU сказаў, што студэнтам Свабоднага беларускага універсітэта трэба валодаць беларускай, польскай і англійскімі мовамі, на якіх будзе праходзіць навучанне. "У нашага партнёра - Каледжа Еўропы - ёсць выдатныя модулі сучаснага навучання праз інтэрнэт польскай і англійскай мовам. А беларускую ў Беларусі, я спадзяюся, усё разумеюць", - кажа Мілінкевіч.
У сваю чаргу Уладзімір Дунаеў звяртае ўвагу на тое, што выкладанне на беларускай мове не толькі вырашае праблему моўнай дыскрымінацыі пры атрыманні адукацыі ў Беларусі. "Гэта не проста такі жэст у бок тых, хто заклапочаны пытаннямі нашай нацыянальнай ідэнтычнасці. Гэта ж яшчэ і шанец скарыстацца беларускай мовай як маркерам для абазначэння такога наватарскага кантэнту. Яна можа стаць мовай, праз якую да нас прыходзяць еўрапейскія каштоўнасці і еўрапейскія кампетэнцыі" , - дадаў эксперт.
Канцлер FBU пацвердзіў, што навучанне будзе платнае, але не даражэй, чым завочная адукацыя ў беларускіх ВНУ. У перспектыве, паводле слоў Мілінкевіча, з'явяцца і стыпендыі для некаторых студэнтаў.