Зьмест:
- Беларуская нацыянальная школа (М. Гусакоўскі, Л. Баршчэўскі, П. Садоўскі)
- Тэхналогія пэдагагічных майстэрняў (М. Запрудскі)
- Стратэгія актыўнага навучаньня (Дз. Губарэвіч),
- Выкарыстаньне дыскусіі на ўроку (І. Губарэвіч)
- Ролевая гульня на ўроку (С. Петрусёў)
- Ацэначная дзейнасьць настаўніка на ўроку (А. Грыгальчык)
- Грамадзкі кантэкст навучаньня і выхаваньня (Т. Мацкевіч, А. Вячорка, М.
Дапаможнік для настаўнікаў агульнаадукацыйных устаноў. Аўтар: М. В. Жуковіч, г. Бяроза
Дапаможнік рэкамендуецца настаўнікам, студэнтам філалагічных факультэтаў ВНУ і ўсім, хто цікавіцца тэхналогіямі сучаснага ўрока.
Кніга складаецца з чатырох раздзелаў, прысвечаных фарміраванню ў школьнікаў матывацыі да навучання, выкарыстанню сучасных асобасна-арыентаваных і інфармацыйна-камп’ютэрных тэхналогій, разглядаюцца нетрадыцыйныя формы ўрокаў.
У кнізе прадстаўлены розныя гульні, якія можна выкарыстоўваць у вольны час у школе, пазакласнай дзейнасці, на уроках і семінарах, у вандроўках.
Кніга адрасаваныя настаўнікам, сацыяльным педагогам, псіхолагам, выкладчыкам, педагогам пазашкольных усатоў, трэнерам, якія працуюць у сферы дадатковай нефармальнай адукацыі дарослых, студэнтам, бацькам, а таксама тым, хто любіць забавы.
Скарбонка гульняў (спампаваць)
На інтэрнэт-канферэнцыі "Адукацыя ў час вайны і рэпрэсій" абмяркоўваліся: актуальная сітуацыя ў сярэдняй і вышэйшай адукацыі, магчымыя падыходы і сцэнарыі рэформ адукацыі
Ёсць шмат размоў накот таго, што ўсё дрэнна ў беларускай адукацыі. Але проста гаварыць аб праблемах падаецца не вельмі прадуктыўным шляхам. Замест пустых размоваў ёсць іншая ідэя – стварыць канкрэтныя апісанні таго, што бачыцца праблемамі для беларускай адукацыі з пункту гледжання розных бакоў (настаўнікаў, вучняў, бацькоў, грамадства, органаў кіравання і г.д.). А таксама зрабіць банк патэнцыйных рашэнняў.
У мінулым годзе на сайце Nastaunik.info праходзіла грамадская дыскусія «Альтэрнатывы ў адукацыі», якая мела вынікам публікацыю – зборнік артыкулаў.
«Настаўніцкая газета» задалася пытаннем: чаго хоча і чаго не хоча сённяшні чытач? Рэдакцыя прызнае: хапае тых, хто не задаволены афіцыйным «настаўніцкім лістком». Нехта наракае, што газета не ўзнімае актуальных праблемаў ды не піша праўду; кагосьці абурае прымусовая падпіска на нецікавае і малакарыснае выданне...
– Пачынаць трэба з сябе, з уласнай пазіцыі, – сцвярджае газета. – Што вы зрабілі ўвогуле для таго, каб змяніць сітуацыю да лепшага, каб ваша праца стала больш плённай і радаснай, каб атрымліваць больш высокую заработную плату, каб педагагічная прафесія стала прэстыжнай, каб педагогаў усе паважалі і апошняе: наколькі вы актыўна і смела выказваеце сваю грамадзянскую пазіцыю па розных пытаннях на педагагічных нарадах у школе, на канферэнцыях у вобласці і ў СМІ ў тым ліку?
«Настаўніцкая» называе свой спіс «вострых» тэмаў і заклікае настаўнікаў да іх абмеркавання – сапраўднага, а не ўдаванага, «для галачкі»:
– Не трэба хавацца і чакаць, што нехта за вас штосьці зробіць, раскажа, запатрабуе. Той жа кіраўнік установы, тая ж газета… Каб нешта змянілася, трэба прыкладваць пэўныя ўласныя намаганні. Трэба дзейнічаць, шукаць аднадумцаў...
Альтэрнатывы ў адукацыі: Зборнік артыкулаў (pdf) 
Альтэрнатывы ў адукацыі: Зборнік артыкулаў. Мінск, 2012.
Гэты зборнік артыкулаў стаўся вынікам шырокай дыскусіі, да якой заклікалі грамадскія арганізацыі «Таварыства беларускай школы», «Цэнтар Супольнасьць» і партал Nastaunik.info. Паўгода ў інтэрнэт-прасторы цягнулася абмеркаванне і пошук шляхоў паляпшэння беларускай адукацыі, а ў сакавіку 2012 года адбыўся круглы стол «Альтэрнатывы ў адукацыі», дзе былі прааналізаваныя выклікі, з якімі сутыкаецца адукацыя ў Беларусі і ў свеце, падсумаваныя выказаныя прапановы.
Стан, у якім апынуліся беларуская адукацыя і беларускае настаўніцтва, выглядае, мякка кажучы, не вельмі прывабна: бясконцыя рэформы, паспешлівыя змены праграм і тэрмінаў навучання, якія адбываюцца ў апошнія гады, вынішчэнне нацыянальнага складніка і каштоўнасцей са школы не паляпшаюць становішча, а хутчэй маюць эфект землятрусу на адукацыйнай глебе. Але мэта гэтай публікацыі – не крытыка, не канстатацыя відавочных фактаў, а ПОШУК АЛЬТЭРНАТЫВАЎ, абмен станоўчымі практыкамі і шляхамі вырашэння праблем у адукацыі, вызначэнне таго, што можна зрабіць зараз і ў цяперашніх умовах, каб вырашыць праблемы, з якімі сутыкаемся мы і нашыя дзеці.
Тамара Мацкевіч 
Гэты артыкул — спроба прааналізаваць выклікі, якія сёння стаяць перад беларускім грамадствам з пункту гледжання пабудовы дэмакратыі, і сфармуляваць грамадзянскія кампетэнцыі, якія патрэбны для дасягнення гэтай мэты. Фармаванне такіх кампетэнцый і будзе галоўнай задачай грамадзянскай адукацыі ў сучаснай Беларусі.
Ключавыя кампетэнцыі, як гэта прапісана ў дакументах Еўрапарламента і Рады Еўропы, ёсць сістэмай ведаў (knowledge), уменняў (skills) і каштоўнаснага стаўлення ці пазіцыі (attitudes). Да гэтай сістэмы дадаецца крытычнае мысленне, крэатыўнасць, уменне прымаць рашэнні, кіраваць сваімі эмоцыямі, не губляцца перад праблемамі і г.д.
