Архіў навін

Дацэнт ГДУ імя Ф. Скарыны: «адлічваюць лепшых».
Паводле ГАРТ
Я працую ў Гомельскім дзяржаўным універсітэце Ф. Скарыны. Выкладаю рэлігіязнаўства. Тое, я хачу выказаць зводзіцца да наступнага тэзісу: такія справы, як адлічэнне Зміцера Жалезнічэнкі, наносяць шкоду універсітэцкай адукаціі. Я лічу, што Зміцера адлічылі менавіта за яго грамадскую дзейнасць. Дарэчы, гэта не першае адлічэнне такога роду. Найбольш вядомыя папярэднія выпадкі — гэта адлічэнне студэнтаў, якія былі выдатнікамі. Сярэдні бал Зміцера Жалезнічэнкі – 9,3 – надзвычай высокі. Я не ведаю, ці ёсць у нас ва універсітэце яшчэ студэнты з такім балам.
Добрыя студэнты (не толькі выдатнікі) – гэта дапамога для выкладчыка. Калі ў аўдыторыі ёсць некалькі пар уважлівых вачэй, лягчэй чытаць лекцыю – да іх і звяртаешся. Бо вельмі часта такіх вачэй няма, і такое ўраджанне, што размаўляеш са сцяной з бетону.
Але калі адлічваюць добрых студэнтаў, застаюцца горшыя. Тым больш, што прадметы, якія называюцца “сацыяльна-гуманітарнымі”, і да якіх належыць маё рэлігіязнаўства, у апошнія часы стала няпроста выкладаць.
Як прыклад прывяду выпадак, пра які мне распавёў адзін з выкладчыкаў паліталогіі. Ён чытаў лекцыю пра сістэму выбараў, і, згодна з падручнікам распавядаў, што выбары павінны быць “свабоднымі, празрыстымі і г.д.”. А студэнты яму кажуць накшталт: “Да што Вы нам кажаце! Усё гэта няпраўда. На кожных выбарах нас прымушаюць ісці і галасаваць датэрмінова”. І што рабіць у такіх выпадках? Абыйсці пытанне? – Няёмка. Пачаць крытыкаваць нашыя выбары? – Могуць быць непрыемнасці. Пайсці дакласці на студэнтаў? – Скотства.
На заканчэнне адзначу наступнае. Сістэма вышэйшай адукацыі павінна рыхтаваць высокакваліфікаваных спецыялістаў з вызначанай маральнай матывацыяй, якая прадугледжвае любоў да радзімы і жаданне працаваць на яе карысць. Гэта тое, што называецца патрыятызмам. Калі ў вышэйшай школе будзе праводзіцца палітыка адлічэння грамадска актыўных студэнтаў, то створыцца сітуацыя накшталт той, калі нейкі вар’ят будзе знішчаць на сваім полі збожжа і расціць пустазелле. Але хто потым будзе гэтае пустазелле есці?
Віктар Адзіночанка, дацэнт кафедры філасофіі ГДУ імя Ф. Скарыны, намінант на прэмію імя Вацлава Ластоўскага 2007 г.

Дадайце ў сваю бібліятэку.
Выйшла ў свет кніга Ўладзіміра Арлова “Імёны Свабоды”. У кнігу ўвайшоў 261 гістарычны партрэт герояў беларускай свабоды XVIII—XXI стагоддзяў. Ад 1 студзеня 2006 году да Дня Волі 2007 году ў ранішнім эфіры “Свабоды” Ўладзімір Арлоў расказваў пра беларускіх патрыётаў, змагароў за волю й незалежнасць. Выданне склалі выбраныя эсэ з больш чым трохсот радыёперадачаў. Гэтая кніга павінна быць у асабістай бібліятэцы кожнага беларускага настаўніка.

Школьнікі просяць прэзідэнта абараніць іх ад прымусовага членства ў БРСМ і пазбавіць настаўнікаў пакаранння за гэтае рашэнне вучняў.
Сяргей Бародзіч з 11-га класа сярэдняй школы №33 Магілёва і студэнт 2-га курса Магілёўскага прафесійна-тэхнічнага каледжа Павел Чарвінскі напісалі на гэты конт і генеральнаму пракурору. “Калі б усё было насамрэч на добраахвотнай аснове, то праз пару дзён ад гэтай арганізацыі засталася б адна назва”, – лічыць Чарвінскі.

Спабор крэатыўных ідэй для жыхароў Гарадзеншчыны
Паводле выдання «Гарадзенская кроніка»
Для жыхароў Гарадзеншчыны абвешчаны спабор крэатыўных ідэй: ”Хто ты і што ў табе еўрапейскага?” Беларусы стаяць ля парога Еўрапейскага Дому. З аднаго боку, мы выдатна ўсведамляем, што гістарычна мы частка гэтага Дому. І, у той жа час, мы ніяк не адважваемся пераступіць гэты парог. Няхай спабор ідэй ”Хто ты і што ў табе еўрапейскага?” стане нашым супольным крокам насустрач Еўропе.