Дзённік настаўніцы. 10 студзеня
Падчас любых маштабных катастроф у народзе пачынаюць гуляць якія-небудзь кароткія страшныя расповеды, у якіх канцэнтруецца які-небудзь асаблівы жах канкрэтнай падзеі.
Падчас любых маштабных катастроф у народзе пачынаюць гуляць якія-небудзь кароткія страшныя расповеды, у якіх канцэнтруецца які-небудзь асаблівы жах канкрэтнай падзеі.
Вельмі-вельмі важны пост! І для беларусаў замежжа, і для нас усіх. Пост-падручнік. Не апускайма рук, карацей)
У адукацыі, як і ў футболе, разбіраюцца ўсе. І гэта небяспечна, бо ў адукацыйныя эксперты апошнім часам трапляюць выпадковыя людзі. Хто больш раскручаны – той і эксперт! Вядзеш інстаграм з кветачкамі і пейзажамі – эксперт у мастацтве! Маеш фэйсбук – ужо аналітык! З’явіўся на YouTube – кіраўнік think tank.
Навагодняе меню ў нас заўсёды адно і тое ж. Яно сфармавалася шчэ ў тыя гады, калі мы жылі вельмі-вельмі сціпла, нават, я б сказала, бедна:) З двума дачушкамі ў інтэрнаце, на вельмі невысокіх заробках, з дарэмнымі, як тады падавалася, марамі пра ўласны кут.
Думаю пра самы дзіўны для сябе вынік года. Я болей не выкладаю рускую літаратуру, і выглядае на тое, што больш ніколі і не буду выкладаць.
Сёння была пахіснулася ў настроі, сабралася была ўпасці ў роспач. А потым пагутарыла з адным чалавекам. І ён, пасміхаючыся такой спецыфічнай нашай цяперашняй усмешкай, сказаў прыблізна так: "Ну, гэта як салдат сядзіць у акопе. Ён жа не бегае па полі, не гарлае, не прыгае да неба.
Самы час нагадаць, што альбо сёння, альбо заўтра дзень народзінаў Алеся Дудара.
Лонгрыд пра тое, чаму я нават у самыя чорныя гадзіны ўсё адно ведаю, што мы паспеем дажыць да святла:)
Падчас складання паказальнікаў да кнігі выбраных артыкулаў з "Савецкай Беларусі" стогадовай даўніны з'явілася ў мяне адна праблема этычнага характару. Хачу пачытаць, што думаеце.