Няма мэты – няма адукацыі
"Няма мэты – няма адукацыі" або чаму наша школа не можа быць добрай.
"Няма мэты – няма адукацыі" або чаму наша школа не можа быць добрай.
Навіна, што праз некалькі гадоў сістэмай электронных дзённікаў i журналаў плануецца ахапіць да 70% беларускіх устаноў адукацыі, выклікала ў байнэце даволі бурнае абмеркаванне.
Нядаўна ў інтэрнэце з’явіўся артыкул пра беларускую дзяўчынку-білінгва (дзеці-білінгвы з нараджэння засвойваюць дзве мовы на ўзроўні роднай). Ад нараджэння бацькі дзяўчынкі размаўлялі з ёй на беларускай мове, а бабулі-дзядулі, выхавальнікі ў садку — на рускай.
Нядаўна, вярнуўшыся з Украіны, дзе настаўнікі сямі краін (Арменіі, Беларусі, Германіі, Малдовы, Расіі, Украіны і Швейцарыі) распрацоўвалі практыкаванні для фармавання медыяграматнасці, я пакінула замалёўку на сваёй старонцы ў Фэйсбуку.
На днях на вочы трапіў артыкул “Іспанскія бацькі пратэстуюць супраць школьнай нагрузкі на дзяцей”. Даведалася, што тысячы сямей у краіне байкатуюць выкананне хатніх заданняў іх дзецьмі, што сістэма адукацыі, на думку бацькоў, састарэла і завучванне стала ўжо неэфектыўным.
Вучоба ў Польшчы пачынаецца з 1 кастрычніка, а з 5 да 30 верасня я праходзіла курс польскай мовы і культуры Pollando, які сабраў 18 чалавек, з іх толькі трое з Беларусі, астатнія 15 — з Украіны.
Дзень настаўніка я прахварэла ў вёсцы без інтэрнэту і цэлы дзень шчоўкала 9 сацыяльных тэлеканалаў, якія ўваходзяць у набор абавязковай трансляцыі на тэрыторыі Рэспублікі Беларусь. Спадзявалася паглядзець які фільм пра школу, настаўнікаў… Ну хоць бы якую “Большую перемену”.
Паступленне ў Польшчу было маёй блакітнай марай і асноўнай мэтай, пачынаючы яшчэ з дзясятага класа. З таго часу я і пачала рыхтавацца да паступлення — больш за год вучыла польскую мову з рэпетытарам і самастойна.
Чаму Польшча? Бо, па-першае, меркавала я, тут можна атрымаць дыплом, які будзе дзейсны ва ўсіх краінах Еўропы. Па-другое, гэта новыя людзі, новая мова і культура, а гэта мяне заўсёды прываблівала і цікавіла. Па-трэцяе, кошт навучання ў польскай ВНУ не адрозніваўся ад кошту навучання па такой жа спецыяльнасці ў беларускай сталіцы.
Адным з кандыдатаў парламенцкіх выбараў у 96 акрузе Кастрычніцкага раёна г. Мінска з’яўляецца Алег Трусаў, вядомы беларускі грамадскі дзеяч і палітык, навуковец, археолаг, гісторык, аўтар шматлікіх выданняў, дацэнт Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта культуры і мастацтваў, старшыня ТБМ.
Сваёй працоўнай і грамадскай дзейнасцю, у тым ліку як дэпутат Вярхоўнага Савета 12 склікання (1990 – 1996), ён сцвердзіў сябе вопытным і прынцыповым, сумленным і справядлівым чалавекам, які плённа і прафесійна зможа працаваць у нацыянальным парламенце, абараняючы інтарэсы людзей.
– Гэта ў матэматыцы логіка патрэбная.
А ў літаратуры трэба сэрца, пачуцці. Там логіка недарэчы.
– Ну як сказаць… На мой погляд, кепская літаратура,
калі яна без логікі, гэта значыць, без розуму.
– Вы, настаўнік матэматыкі, гатовы
правесці ўрок літаратуры з логікай?
– Чаму б не… Паспрабую.