Дзённік настаўніцы. 4 красавіка
От чаго я шкадую ў сваім цяперашнім адлучэнні ад школьнага настаўніцтва – што не магу проста цяпер і зараз уступіць у канструктыўнае ўзаемадзеянне якога-небудзь харошага школьнага класа з нейрасеткамі.
От чаго я шкадую ў сваім цяперашнім адлучэнні ад школьнага настаўніцтва – што не магу проста цяпер і зараз уступіць у канструктыўнае ўзаемадзеянне якога-небудзь харошага школьнага класа з нейрасеткамі.
Цяпер я вельмі рэдка выязджаю са Смалявічаў, болей за тое – фактычна не пакідаю свой ра
Была сёння на Вайсковых, трохі прыбралася ў нашых: у Чорнага і Труса, у Бянігны Іванаўны, Купалавай маці, у бацькі Міхася Багуна, у Дударова настаўніка Пятра Маккавеева і ў доктара Гузарэвіча, які, працу
Сёння з раніцы ў наш двор выйшаў хлопчык. Маленькі такі, можа, пяты клас.
Дарагія, давайце ўдыхнем-выдыхнем, шчэ троху падыхаем глыбока і працягнем ісці цераз пекла і не абарочвацца. А то тыя, хто нас пужае, такі дасягнуць сваіх мэтаў.
Сёння год, як мы забіралі дзяўчат з Жодзінскага ІЧУ, куды яны трапілі з антываенных пратэстаў.
Лонгрыд пра падлеткаў і не толькі пра іх.
Бах! – ледзь не нагой адчыняюцца дзверы, і ў кабінет залятае мой адзінаццацікласнік.
Ну так, а потым Госпад гляне на мяне з прышчурам,
Дзевяць год таму я не магла два словы звязаць па-беларуску. Чытаць магла, пісаць з большага магла, гаварыць - ніяк.