Дзённік настаўніцы. 1 чэрвеня.
Дваццатае стагоддзе вучыць нас таму, што любая ідэя, нават самая прыгожая - асабліва надзвычай прыгожая ідэя - заўсёды абарочваецца гвалтам супраць чалавека.
Дваццатае стагоддзе вучыць нас таму, што любая ідэя, нават самая прыгожая - асабліва надзвычай прыгожая ідэя - заўсёды абарочваецца гвалтам супраць чалавека.
Неблага атрымалася ў мяне зматываваць дзяцей да чытання "Людзей на балоце" - то дзялюся.
У перадапошнюю вайну адзін мой дзед, Жэня, працаваў у бауэра ў Нямеччыне: яму было шаснаццаць год, калі яго ўгналі на працы. Баба Галя ўсю вайну правяла ў Сібіры: іх акурат дэпартавалі з Лунінца як "палякаў". Дзед Павел паваяваў два тыдні: у бітве на рацэ Проні яму адарвала нагу.
Падчас крызісных сітуацый, калі свет робіцца чорна-белым, шмат што становіцца на свае месцы. Цяпер лягчэй адрозніць фальшывых экспертаў ад сапраўдных, заўважыць маніпулятараў, хейтараў, хайпераў і іхныя матывы і правільна на іх рэагаваць (г.зн.— ніяк). Але не трэба нерэагаванне блытаць з бяздзеяннем. Сварак, укідаў, пагоні за колькасцю падпісчыкаў і т.п. сапраўды цяпер не трэба, хоць не ўсе гэта разумеюць і працягваюць вучыць і гуртаваць “гарадскіх самашэччых”. Патрэбныя дзеянні. І тут важна найперш разабрацца не памыліцца.
Цікавую з'яву назіраю апошнім часам у стужцы.
Прайшлася сёння па лязе брытвы, размаўляючы з адным хлопчыкам.