Школы дэмакратычных краiнаў ужо даўно не накiраваныя толькi на тое, каб «даць веды». Задача школы значна шырэйшая. Жыцьцё ў наш час мяняецца вельмi хутка. І навучыцца хутка рэагаваць на новыя патрэбы й праблемы немагчыма, калі працэс адукацыі ізаляваны ад жыцьця школьнымі сьценамі.
Тамара Мацкевіч
Вядома, што паводле нарматыўных актаў кожны беларускі настаўнік павінен перыядычна павышаць сваю кваліфікацыю на курсах. Прычым, выбару, як правіла, ён не мае: курс для яго складаюць зверху – што будуць чытаць у інстытуце развіцця адукацыі, тое і слухай на працягу месяца!
Як жа навучаюцца настаўнікі школаў у Польшчы – краіне, якая, паводле апошніх даследаванняў PISA, паказала найлепшыя тэмпы паляпшэння якасці сярэдняй адукацыі?
Тамара Мацкевіч
Тэма гэтага артыкула была выбрана для таго, каб дапамагчы разабрацца, якую адукацыю можна лічыць якаснай. Як памераць гэтую якасць?
Для ацэнкі якасці школьнай адукацыі ў Беларусі сёння выкарыстоўваюцца, як правіла, колькасныя крытэры:
У 2004 г. на працягу пяці дзён беларуская група работнікаў адукацыі мела сустрэчы ў Празе з чэскімі калегамі. Яны наведалі Міністэрства школ, моладзі і спорту, Карлаў універсітэт, цэнтры падвышэння кваліфікацыі работнікаў адукацыі, цэнтры падрыхтоўкі менеджэраў адукацыі і падвышэння кваліфікацыі настаўнікаў АСІС, Ніжэй прадстаўлены артыкулы, якія сталіся вынікам той паездкі ў Прагу.
«Калі чалавек прафесіянал, крыніца ягонай адукацыі не мае быць падставай для яе афіцыйнага прызнання — лічаць еўрапейскія адукацыйныя эксперты. А магчымасць прызнання вынікаў нефармальнай адукацыі можа заахвоціць вялікую колькасць дарослых ужо людзей да атрымання вышэйшай адукацыі. Гэта цалкам адпавядае канцэпцыі адукацыі цягам жыцця, якая актыўна
ўкараняецца ў Еўропе.»
Артыкул «Кваліфікацыя замест адукацыі" чытайце ў новым нумары часопіса «Новая Еўропа»(pdf, 460 КБ)
На працягу першага снежаньскага тыдня 2009 года група настаўнікаў, метадыстаў ды выкладчыкаў універсітэтаў з розных гарадоў краіны мела адукацыйную паездку ў Варшаву.
Сваімі ўражаннямі ад паездкі падзяліўся загадчык кафедры педагогікі і філасофіі адукацыі Акадэмііі паслядыпломнай адукацыі Мікалай Іванавіч Запрудскі.
Распрацоўка арыенціровачнай карты праектавання ўрока, зробленая загадчыкам кафедры педагогікі і філасофіі адукацыі Акадэміі паслядыпломнай адукацыі Мікалаем Іванавічам Запрудскім дапаможа настаўнікам эфектыўна спланаваць свой урок, звязваючы вынікі ўрока з пастаўленымі дыягнастуемымі мэтамі.
Мікалай Бусел
Сакавік 2008г
У “Советской Белорусии” ў чацвер, 6 сакавіка 2008 года была выдрукаванa вялікая філіпіка “Педагагічны сверб рэфарматарства” акадэміка сп. Анатоля Рубінава, вядомага пладавітага публіцыста, намесніка галавы неканстытуцыйнага органу ўлады “Адміністрацыі прэзідэнта”. Філіпіка скіравана на цяперашнюю няўдалую адукацыйны рэформу...Я не буду прыводзіць аргументы “за” і “супраць” 11- ці 12-гадовага тэрміну школьнага навучання. Я спынюся на палажэннях артыкула сп. Анатоля Рубінава, якія выклікаюць нязгоду і пярэчанне. Кідаецца ў вочы, што артыкул утрымлівае шэраг непраўдзівых сцверджанняў.
Тыпавыя вучэбныяі планы на 2008/2009 навучальны год для ўсіх тыпаў агульнаадукацыйных устаноў, якія зацверджаны Пастановай Міністэрства адукацыі Рэспублікі Беларусь.
Паводле прынцыпу веды як сума і веды як сістэма можна выдзеліць два памежныя тыпы тэхналогіяў навучання: традыцыйныя (веданакапляльныя) і інавацыйныя (інтэлектаразвіццёвыя).
У межах традыцыйных тэхналогіяў назапашванне канкрэтных ведаў зяўляецца мэтай навучання. Для развіццёвых тэхналогій канкрэтныя веды з’яўляюцца толькі сродкам дасягнення галоўнай мэты – развіцця інтэлектуальных магчымасцяў і асобы вучня.
