Дзённік настаўніцы. 30 мая - 1 чэрвеня
Нешта зусім я стала паламаная.
Нешта зусім я стала паламаная.
А вось жа сёння корпус Дударовых папер, якія пакрысе адшукваюцца то там, то тут, павялічыўся на дваццаць старонак:) Удалося адшукаць частку ягонага перакладу паэмы Гайнэ "Германія Зімовая казка".<
Пра розніцу пакаленняў.
Думаю, тыя з нас, хто спадзяецца, што мае дастаткова трывалую псіхіку, каб усвядомлена жыць у гэтым усясветным абсурдзе, працягваць спакойна выконваць свае абавязкі і рабіць сваю справу, не гледзячы ані
У Менску я цяпер бываю вельмі рэдка – як ніколі. А калі бываю – то бягом-бягом. А сёння неяк хутка справілася па справах – і пайшла па вуліцы павольна, як калісьці ў бесклапотным жыцці.
Такі дзень сёння, а я зноў у дарозе, еду вузкімі двухпалоснымі дарогамі цераз мястэчкі і вёскі, гляджу на ўзараныя палі і агароды, і то там, то тут ужо стаяць машыны хуткай дапамогі альбо прыгаюць на коч
Ехалі сёння прыгожымі дарогамі з Гомельшчыны на Смалявіччыну, глядзелі, як мяняецца ўсё абапал: чыстыя, празрыстыя гомельскія саснова-бярозавыя лясы, падсцеленыя беленькім пясочкам колішняга Герадотава м
Не магу ўразумець, навошта людзі самі вакол сябе будуюць свет гвалту і агрэсіі, далібог.
Рэдкі сёння выпадак, калі можна пасмяяцца) Харошыя мемы ў падборцы Кніжнага Хомы